Oni
atestas neracian kampanjon kontraŭ la reĝo Johano Karlo, en ĝenerala
intereso senkreditigi la Monarĥion, sed mi kredas, ke eblas esti
samtempe respublikana kaj eleganta. Ni respublikanoj nek
estas kontraŭ la monarĥio, nek kontraŭ la reĝo, sed prefere
favoraj al la regado de la popolo, kaj sekve de la demokratio, ĉar
ĉi tiu lando apartenas al ĉiuj, kaj tial estas oportune, ke ni ĉiuj
alprenu niajn politikajn devojn por postuli niajn rajtojn, kaj ne esti
nur kontraŭ la reĝo. Ĉar ne temas pri laso de la lando en la manojn de
korupta prezidento de la respubliko, (kiel ĉiuj politikistoj, kiuj
partoprenis en la nuna politika reĝimo de Hispanio, bazita sur korupto
deveninta ne nur de la imuneco de la Reĝo, sed ankaŭ pri la
postulata privilegio de miloj da politikistoj ne esti juĝataj de
ordinara juĝisto sen permeso de la parlamento, kio provizas al ili
imunecon ĝis —post kiam ili ne plu estas deputitoj— ties eblaj krimoj jam
kadukis), sed garantii, ke la maljustoj faritaj en la oficejo de
reprezentado neniam preskrintiĝas. Kaj ĉar tio ne eblas en ĉi tiu reĝimo,
tial mi diras, ĝi estas korupta pro tio, ke ĝi ne fontas el la popolo de
Hispanio.
En la tempo de la aŭstraj reĝoj, kiam alta oficisto forlasis oficejon, li suferis Rezidejan Proceson, kaj se li kulpis pri io, li povis iri en malliberejon aŭ pli malbonan lokon. Tio ne plu eblas en la Hispanio de la 21ª jarcento, en kiu altaj politikaj postenoj estas nerespondecaj antaŭ la homoj, kiujn ili juris servi, ĉar tiuj kiuj devus juĝi ilin ne atingis sian oficon elektite de la popolo, sed post sukcesi ekzamenojn aranĝitaj de la koncerna ministerio, tio estas, de politikistoj. Sed tiuj ekzamenoj —alidirite konkursoj— ne devus okazi, sed la postenoj, kiujn ili provizas, estu nomumitaj de balotado, kies rezulton oni povas renversi, se la elektito ne plenumas siajn devojn kaj promesojn. Tiukaze juĝistoj ne respondecas antaŭ la registaro, sed antaŭ la popolo, kaj sekve la procedo estus demokratia.
Sed tio estas sonĝo..., ĉar en Hispanio ne ekzistas demokratio kaj neniam estos. Ne se la politikistojn povas juĝi nur aparta kortumo, kiu bezonas permeson de la parlamento mem por juĝi la kontraŭleĝajn misfarojn de deputitoj. Pro tio en Hispanio oni havas nur miraĝo de demokratio, vera mokado, ĉar la popolo .
Kaj se ne okazos demokratio, la figuro de la Reĝo plifortiĝu, kaj lia pulso ne tremu kiam temas pri eksigi la Registaron aŭ dissolvi la Parlamenton kiam ili ĉesas plenumi sian institucian mision, kion ili ofte faras, malgraŭ la fakto, ke tiu ĉi konstitucio naskiĝis lame kaj maldemokratie. Sed tamen politikistoj malobservas ĝin, kaj nenio okazas al ili. Alilande politikistoj memmortigas pro tio, sed en Hispanio politikistoj ridaĉas al tio.
Pri la Reĝo Emerito oni diras multajn mensogojn, sed neniu kuraĝas diri, ke la Reĝo estas nuda, tio estas, ke ĉi tiu Konstitucio ne estas tia, ke ĝi ne estas demokrata, kaj ke ni hispanoj meritas veran demokration, malgraŭ la jankioj aŭ la nuna politika kasto. La emerito eble ne estis la ideala reĝo, sed nia politika kasto, entute, estis kaj estas multe malpli brila, kaj ties perfidon al ni, la popolo, neniu punas. La popolo ne povas elekti la kandidatojn por deputitaj postenoj, kiuj estas en la listo de iu ajn partio, kaj poste oni cerbolavas nin por ke ni estu tiom senrespondecaj voĉdoni por tiuj, kiujn ni ne konas, kiuj post alveno en oficon, tute ne atentas al siaj promesoj programaj, ĉar ili senhonte laŭtigas tion, ke programojn balotajn oni faras por ne plenumi.
Ĝuste pro tio, nia civitana devo estas ne voĉdoni. Ĉar se oni voĉdonas por homo, kiun oni ne konas, oni ne nur estas nerespondeca kaj malprudenta, sed agas kontraŭ la bonfarto de nia kuncivitanaro.
Ĉiutage oni aŭdas eĥojn pri tio, ke mono estas lavata en impostaj paradizoj de tiuj, kiuj ili devus procesi ĉi tiujn krimojn. Ĉiutage ni estas punitaj per novaj impostoj por plenigi la poŝojn de la supozataj reprezentantoj de la popolo, kiuj estas nur reprezentantoj de siaj respektivaj partioj, pere de skandalaj salajroj. Kaj se komuna civitano eraras en la impostdeklaro, aŭ sendas ĝin malfrue, oni punas lin aŭ ŝin per severa monpuno.
Nu, estas sufiĉe malsaĝe, ke oni permesu al si daŭrigi tiun reĝimon denaske korupta. Ĉar ni ne iras al armita ribelo, ni ĉiuj fariĝu sindetenantoj: ni petu al niaj proksimulanoj ne-voĉdoni. Kiam estos balotoj, anstataŭ iri voĉdoni, ni restu hejme, aŭ iru plaĝen, se estas varme. Lasu solaj ĉi tiujn politikistojn, kiuj malestimas nin kaj neniam faros ion por ni aŭ niaj infanoj.
Mi revas, ke iam la hispana popolo vekiĝos el ĉi tiu idiota letargio, kiun ni suferas kiel popolo, kaj kiam ni sukcesos havi vere demokratiajn registaron kaj tribunalojn, ke ĉiujn politikistojn, kiuj pasigis pli ol 40 jarojn, fanfaronante esti demokratoj false, ricevu Rezidencan Proceson, por klarigi, ĉu ili agis kontraŭ la intereso de la popolo hispana. Ĉar ĉi tiu popolo iam estis grava, kaj estos grava la tago kiam ĝi denove vekiĝos. Se ne ekzistas demokratio, almenaŭ ekzistu justeco. Kaj justeco ne povas veni de supre, sed de malsupre, de la popolo, kiu subtenas per sia mono kaj vivo la sistemon politikan.
Kaj intertempe, vivu la Reĝo Don Juan Carlos kaj la reĝimo de relativaj liberecoj, kiujn li venigis al ni post la morto de la Diktatoro. Tamen tiu ne justigu nian nelaboron por venigi la konstitucian Respublikon.
