Anekdoto pri bongusta kiso.-Veturas trajne en sama kupeo belega junulino kune kun sia patro, soldato kaj pastro.
La trajno ekpasas tra fervoja tunelo kaj tuj fariĝas absolutanigro, ĉar la elektra lumo ne funkciis. Subite aŭdiĝas sonora kiso kaj preskaŭ simultane ne malpli sonora vangofrapo. La trajno trapasas la tunelon, kaj la taglumo revenas. Ĉiuj homoj en la indikita kupeo tute silentas, rigardas unu la alian aŭ la plafonon, simulante ignori tion, kion ĉiu aŭdis, kaj tamen penas ĝajnigi, kvazaŭ nenio estis okazinta.
La patro pensas: -Kian teruran vangofrapon donis mia filino al la soldato!-
La soldato samtempe ankaŭ pensas: sonora vangofrapo far la belulino al la pastro!-
Kaj la pastro deduktas: -tre bona vangofrapo far la patro al la soldato-
Fine, la knabino suspiras kaj plaĉe konkludas: -Bonan vangofrapon mi donis kaj plej dolĉan kison mi ricevis! Kial ne ripetiĝos sama incidento?-
Intertempe la kunvojaĝantoj daŭre silentas kaj rigardas unu la alian. Tiu kiu donis la kison ankaŭ ricevis la vangofrapon, sed verŝajne la kiso estis tiel dolĉa ke li konsideris ĝusta la pagon... eble eĉ li ne rimarkis, ke li mem estis la paginto. Ho, mistero de la junaj koroj.
**********
**********
**********
La logiko ŝajnis tute neriproĉebla.
********** ********** **********
Niaj legantoj bone komprenas, kial la maljunulo ne kuraĝis tusi!
Kolektis Mª FERNANDA.
